1910 yılında, Pietro Barilla’nın iki oğlu Gualtiero ve Riccardo, şirketin yönetimini devraldı. Şirket onların yönetiminde endüstriyel üretime yönlendi. 1910 yılında “şehir duvarlarının dışında”, 80 çalışan ve günlük 80 ton makarna üretim kapasitesiyle gerçek anlamda ekmek ve makarna üretimine başladılar.

Viale Veneto yakınlarındaki ilk Barilla makarna fabrikası 1910 yılında açıldı. Fırında Alman Werner&Pfleiderer’in ürettiği bir fırın yer alıyordu. Fırın, durmaksızın çalışarak günde 20 kental ekmek üretimine olanak sağlıyordu.

Pietro (1913-1993) ve Gianni Barilla (1917-2004) şirket yönetimini 1947 yılında, Riccardo’nun ölümünün ardından devraldılar. Modern bir gelişimi amaçlayan iki kardeş sorumlulukları aralarında paylaştılar. Gianni; fabrika, yönetim ve tedarikten sorumluyken Pietro da pazarlama, satış, reklam ve halkla ilişkileri üstlendi.

8 Ocak 1950, Barilla ve İtalyan gıda kültürü için bir dönüm noktası oldu. Pietro Barilla, yeni paketleme teknolojileri, reklam ve geniş ölçekli dağıtım gibi konularda yeni gelişmeleri görmek için ABD’ye gitti. ABD o dönemde savaşın vurmadığı tek batı pazarıydı. Bu “büyük pazar" İtalya’daki herkes için bir ilham kaynağı olacaktı. Pietro Barilla, ABD’de İtalyan pazarını en çok etkileyen sorunlar olan ürün kalitesi, paketleme ve reklam gibi sorulara yanıtlar bulacaktı.

1952 yılının sonunda Pietro Barilla ekmek fırınının kapatılmasına karar verdi. Ulusal düzeyde bu sektörde rekabet edebilmek için ülkenin pek çok yerine konuşlanmış büyük üretim tesislerine ihtiyaç vardı ve şirketin bu yatırımı yapacak kaynağı yoktu. Pietro Barilla, makarna işine odaklanmaya karar verdi. Ekmek pazarının büyük bir kısmını elinde tutan Barilla’nın ekmek işinden çıkmasıyla yerel fırınlar Barilla’nın pazar payını bölüşürken, Barilla’nın tüm işçilerini de kendi fırınlarında istihdam ettiler.

İkinci Dünya Savaşı’nın ardından, Pietro ve Gianni Barilla’nın cesur adımlarıyla eski fabrika yıkıldı ve ünlü İtalyan mimar Gian Luigi Giordani’nin tasarımıyla yeni bir fabrika inşa edildi. Sekiz yıl sonra da fabrikanın güney kanadı Giordani tarafından tamamen yenilendi.

1965 yılında Parma Rubbiano’daki yeni fabrikanın açılmasıyla birlikte ürün çeşitlendirmesi de başlamış oldu. Kızartılmış ekmek ve grisini ile Barilla bir kez daha ekmek işine geri dönmüş oldu.

1968 yılında pazar dinamikleri şirketin Pedrignano’da yeni bir fabrikanın inşaatına başlamasına neden oldu. Hedef dünyanın en modern makarna fabrikasını inşa etmekti. Fabrika 1,5 milyon metrekare alan üzerine kuruldu. Bu muazzam büyüklük Pietro Barilla’nın cesaretinin bilge bir yatırıma dönüşmei anlamını taşıyordu. Fabrika ve üretim süreçleri 120 metrelik dünyanın en uzun üretim bandıyla birlikte şirketin sürekli büyüme ve gelişme hedeflerine yöneleceğinin de bir ifadesiydi.

1970 yılının sonlarında sürdürülen ve birkaç ay süren görüşmelerin sonunda Barilla kardeşler aile işinin hisselerinin büyük çoğunluğunu Amerikalı çok uluslu Grace firmasına satmaya karar verdiler. 1971 yılının Nisan ayında Barilla bir Amerikan firması oldu. Bu haber İtalyan basınında manşetlere taşındı. Kimya sektörüne odaklanmış olan Grace bu yatırımla Avrupa’da gıda işine girmiş oldu.

Napoli’de Torre Annunziata’da kurulu olan Voiello finansal bir krize girmişti. Bu tarihi markanın itibarı stratejik önem taşıyan Güney İtalya’da da kuvvetlenmek anlamını taşıyordu. Yatırım aynı zamanda orta sınıf bir marka olan Barilla’nın Voiello ile yüksek kaliteli ürünlerin yer aldığı bir pazara da adım atmasını sağladı.

1974 yılında tüm üretim zincirini kontrol altına tutmayı amaçlayan Barilla, Bari’de yer alan ve İtalya’nın en büyük değirmeni olan Altamura’nın %80’ini satın aldı (geriye kalan %20 1981 yılında satın alındı). Altamura günlük 3 bin 500 kintel öğütme kapasitesine sahipti.

Barilla, 1975 yılında Mulino Bianco markasıyla birlikte ürün gamını genişletti. Mulino Bianco, fırında pişirilmiş ürünleriyle o dönemde yeni yeni filizlenmeye başlayan sağlıklı ve doğal beslenme ile geleneksel beslenme alışkanlıklarını birleştiren bir marka oldu.

1979 yılında Pietro Barilla sekiz yıllık bir rüyayı gerçeğe çevirdi ve aile şirketini Grace’den satın aldı. Bu satın alma şirketin imajına büyük bir etki yaptı.

1987 yılının Eylül ayında Pietro Barilla Bologna Üniversitesi tarafından “Honoris Causa” unvanı ile onurlandırıldı. 1987 yılı aynı zamanda Barilla’nın Parma Üniversitesi’ne yeni mühendislik fakültesinin inşaatı için büyük miktarda bir bağış yaptığı yıl oldu.

Barilla’nın İtalya sınırları dışına açılmasının yoğunlaştığı bu dönemde, 1991 yıolında Yunanistan’ın en önemli makarna üreticilerinden olan Misko satın alındı ve aynı yıl Barilla Almanya faaliyete geçti.

1993 yılının Ocak ayında yıllarca süren satın almaların ardından Pavesi’nin kalan %41 hissesi de satın alınarak şirketin tamamı Barilla’ya geçti.

16 Eylül 1993’te Pietro Barilla arkasında aileye ve şirkete çok güçlü bir mesaj bırakarak beklenmedik biçimde hayatını kaybetti: “İlerleyin, cesaretle ilerleyin”. Pietro Barilla, yarım yüzyılı aşan bir süreçte ürün kalitesi ve teknolojik inovasyon alanındaki çabaları, insan gücüne saygısı, her türlü rekabette iyimserlik ve iradesini koruması ve her şeyden önemlisi kişiliğiyle şirketin ruhu olmayı başarmış ve şirketin gelişimi için yol haritasını çizmişti. Oğulları Guido, Luca ve Paolo şirketin yönetimine geçtiler ve şirketin uluslararası bir güç olması stratejisini odağa aldılar.

En baştan beri pek çok ürünün Mulino Bianco markası altında üretilmesi planlanıyordu. Markanın lansmanından bir buçuk yıl sonra Barilla markası ile satılan ekmek dilimleri ve kızarmış ekmekler Mulino Bianoco markasıyla satılmaya başlandı. 1977 yılında atıştırmalıklar ve dilimlenmiş ekmekler ürün gamına katıldı. 1983 yılında “parti tatlıları” olarak adlandırılan ve artizan pastane kalitesini yakalayan küçük bisküviler piyasaya sürüldü. 1985 yılında kraker, 1986 yılında da “Torte del Mulino Bianco” satışa sunuldu. Ardında “Pandolci”, “Pani morbidi”, “Granetti” ve “Pangri” ürün ailesine katıldı.

Barilla, 1994 yılında Türkiye pazarına Doğuş Grubu’nun bünyesinde bulunan Filiz Makarna’ya ortak olarak girdi. 2004 yılında Doğuş grubunun tüm payı Barilla tarafından satın alındı. 2004 senesinden bu yana Barilla, Bolu’daki üretim tesisinde hem kapasite artırıcı hem de teknoloji geliştirici yatırımlar yaptı. Bugün Barilla Gıda, bünyesindeki 422 çalışanı, Bolu’da en modern teknoloji ile üretim yapan makarna fabrikası ve yaygın dağıtım ağı ile ülkemizin lider gıda firmalarındandır.

16 Haziran 1999’da uydu üzerinden yayınlanan bir törenle ikiz fabrikalardan Ames, Guido Barilla ve Foggia da Paolo Barilla’nın katılımıyla hizmete girdi.

Mart ayında Barilla Alman gıda grubu Kamps Ag’yi satın aldı. Yapılan görüşmelerin ardından Barilla 19 Temmuz’da şirketin tamamına sahip oldu.

İtalyan yerel gastronomi kültürü ve mirasının korunması, geliştirilmesi ve tanıtılması amacıyla Academia Barilla kuruldu.

İtalyan beslenme kültürünü İtalya sınırları dışına taşımak amacıyla Barilla aile yaşamına yönelik bir ürün grubunun üretimine geçti. Küçük çocukların beklentilerine uygun olarak küçük boyutlu makarnalar ile tüm ailenin İtalyan mutfak kültürünü yaşamasına olanak vermek amacıyla Piccolini yaratıldı. Fransa ve Almanya’daki başarının ardından Piccolini 2004 yılında İtalya’da da piyasaya sürüldü.

Barilla Gıda ve Beslenme Merkezi (BCFN), temel gıda ve beslenme konularını incelemek ve bu sorunlara çözümler üretmek amacıyla kuruldu. Toplumsal tartışmalar, bilimsel yayınlar ve kurumlarla iletişim; yıllardır şirket tarafından teşvik edilen bu bilgi ve enformasyon çabasının önemli etkinlikleri oldu.